Straf verhaal! In bed met een mummie

WAT!? Dat was onze reactie toen we het verhaal van Carl Tanzler lazen, een eenzame excentriekeling met een creepy obsessie: een dode vrouw.

Gekke Duitser

Carl Tanzler noemde zichzelf "Graaf Carl Von Cose" en beweerde duikbootkapitein, uitvinder en radioloog te zijn. Hij had naar eigen zeggen ook negen universiteitsdiploma's.

Tanzler was dus een soort kruising tussen Frankenstein, Professor Gobelijn en Mark Reynebeau. Dat alleen is al griezelig genoeg, maar er is meer. Véél meer.

Carl en zijn droomvrouw (foto: Florida Keys Public Library)

De liefde van zijn leven

Graaf Carl werkte als arts in Florida toen de 21-jarige Maria Elena Milagro de Hoyos zijn praktijk binnenwandelde. Toen hij haar zag wist hij het: "dit is de vrouw van mijn dromen!"

Letterlijk, want Carl had al jaren visioenen over een prachtige donkerharige vrouw, en dit was ze. Tanzler werd op slag stapelverliefd.

TBC, olé olé

Carl had pech, want de vrouw van zijn dromen bleek tuberculose te hebben, een fatale ziekte in die tijd. Bummer.

Hij betuigde enthousiast zijn liefde voor Maria en probeerde alle mogelijke middeltjes om haar leven te redden, maar niets hielp. Ze stierf op 25 oktober 1931.

"Eindelijk rust!", moet Maria gedacht hebben toen ze haar laatste adem uitreutelde. Maar nee hoor, Carl had nog plannen.

"Hey schatje! Ik ben het."

Carl liet het lichaam van Maria opknappen, betaalde voor de begrafenis en liet en indrukwekkend mausoleum voor haar bouwen. Hij was ook de enige persoon met een sleutel voor het grafmonument. Oh oooow.

Het mausoleum voor Maria (foto: Florida Keys Public Library)

Twee jaar lang bracht onze vriend nachtelijke bezoekjes aan het lijk van zijn leven, tot hij opeens niet meer op het kerkhof werd gezien. De familie van Maria was opgelucht, want het begon eng te worden.

Wisten zij veel.

Ongelofelijk wat je met wat ijzerdraad, plaaster en twee glazen ogen allemaal kan doen!

Carl had duidelijk nood aan wat meer quality time met zijn wegrottende droomvrouw, want hij had haar gewoon meegenomen uit het mausoleum.

Hij bracht Maria naar zijn laboratorium en friste haar op met wat plaaster, ijzerdraad en twee glazen ogen. Carl nam zijn Maria in huis en het tweetal deelde het bed.

Doorheen de jaren moest Carl zijn vrouw af en toe een beetje bijplamuren en restaureren, maar voor de rest was alles rotte geur en maneschijn. Zeven(!) jaar lang.

Het huis en labo van Dokter Von Cosel (foto: Florida Keys Public Library)

Betrapt!

Uiteindelijk begonnen de buren onraad te ruiken. Ze vonden het verdacht dat Carl regelmatig vrouwenkleren kocht en nooit meer op het kerkhof kwam. Dat een buurjongen hem door het raam zag dansen met een gigantische pop, hielp ook niet echt.

Onderzoekers bij het lijk van Maria Elena (foto: Florida Keys Public Library)

De snoeper

In oktober 1940 ging de zus van Elena langs bij Tanzler, want ze vertrouwde het zaakje niet. In het bed van Carl vond ze een pop in een trouwkleed, die verdacht veel op haar zus leek. Ze belde de politie: Carl was betrapt.

Tijdens het onderzoek ontdekte de politie dat de pop eigenlijk een rottend lijk was. Interessant detail: tijdens de autopsie vond men een koker tussen de benen van de arme Maria. Carl, gij snoeper!

Het opgezette lijk van Maria. (foto: Wikipedia)

Rechtszaak

De rechtszaak die volgde kreeg enorm veel media-aandacht en sommige mensen kregen zelfs sympathie voor de romantische escapades van Carl.

Tijdens de rechtszaak deed de dokter trouwens ook zijn toekomstplannen uit de doeken: hij wou Maria met een luchtschip naar de stratosfeer sturen zodat haar dode vezels door straling terug tot leven zouden komen. Haha, Carl toch.

Het luchtschip dat Carl bouwde voor Maria Elena (foto: Florida Keys Public Library)

Eind goed?

Uiteindelijk werd onze vriend vrijgesproken omdat de feiten (net zoals zijn Maria) verjaard waren. Maria werd op een geheime locatie herbegraven, waar ze nu (hopelijk) nog altijd geniet van een welverdiende rust.

Carl staat de pers te woord tijdens zijn proces. (foto: Florida Keys Public Library)

Bron: www.atlasobscura.com