Straf verhaal! De Applausman

Vorige week zond Canvas De Applausman uit, een aangrijpende documentaire over Antoon De Pauw, een vergeten cultfiguur uit de jaren '90.

Zijn verhaal is straf. Heel straf!

Antoon De Pauw was tijdens de jaren '90 een waar fenomeen. Op zijn palmares staat 3 keer het Sportpaleis, 5 keer Vorst Nationaal, 6 keer de AB, 11 stadsschouwburgen en ga zo maar door.

Antoon stond niet op die podia om op te treden, maar om het applaus te kapen.

Hij deed zich voor als journalist en sloop binnen op grote evenementen. Op het einde van de voorstelling sprong hij op het podium om het applaus in ontvangst te nemen. Alles voor de kick.

De media pikten hem al snel op. Volgens sommigen waren zijn acties een kritiek op de personencultus van verheven vedetten, volgens anderen miste hij gewoon een vijs of twee.

In het Dutroux-tijdperk besloot Antoon om naar de Witte Mars te gaan, één van de grootste betogingen in de Belgische geschiedenis, voor de rechten van het kind.

Wanneer de familie van de slachtoffers de menigte wil toespreken, stapt de applausman het podium op en neemt hij de hulde in ontvangst.

Antoon wordt in een psychiatrische instelling geplaatst, waar hij van 1996 tot 2004 zal blijven.

Na zijn opname probeert De Pauw zijn leven weer op te pikken. Hij werkt in een callcenter, als administratief bediende en zelfs als applausmeester bij de VRT.

In januari 2009 verdwijnt de applausman spoorloos: hij is, zo blijkt later, naar de Verenigde Staten gevlogen.

Antoon ging naar de eedaflegging van Barack Obama, maar zou er nooit zijn droomapplaus in ontvangst nemen. Volgens een politierapport kreeg hij een paniekaanval in het publiek, en stierf hij wat later in het ziekenhuis.

De precieze doodsoorzaak raakt nooit bekend en de omstandigheden van zijn dood zijn tot op vandaag gehuld in mysterie. Het einde van een fenomeen.

Het levensverhaal van Antoon De Pauw werd verzonnen door de makers van De Applausman. Alle krantenknipsels waarin De Pauw op een podium staat zijn gefotoshopt en alle zogezegde archiefbeelden gemanipuleerd.

Canvas zond de film uit als 'documentaire' en vermeldde niet dat het om fictie ging. Hadden ze het niet door of speelden ze het spelletje mee? Waarschijnlijk (hopelijk) het laatste.