Maand zonder chips: dagboek van een chipsaholic

Stel je voor: een random zaterdagnacht, je komt thuis na een avondje drinken, trekt de keukenkast open en propt een grote hoeveelheid Ringelings in je mond.

Na enkele minuten beslis je dat je daar geen zin in hebt, dus neem je een zak zouten chips en werkt die naar binnen.

De volgende morgen eet je om half tien een uitgebreid ontbijt, maar om elf uur roept je maag alweer "Chips! Ik wil chips!" Je wandelt naar de kast, maar halverwege bedenk je je. Want hé, je hebt net ontbeten en vannacht grabbelde je al een overdosis naar binnen!

En toch stap je verder. Het is zondag, je doet wat je wilt. En je wilt chips.

Zo ging het bij mij. Later op de dag keek ik vol schuldgevoel naar mijn vettige, zoute handen en nam ik een besluit. Ik zou een week geen chips eten. Gewoon om te zien of het me zou lukken.

Zij vonden een week belachelijk en maakten er een maand van. Bedankt. Wat volgt is een dagboek van een chipsaholic:

Mijn zus heeft vrienden uitgenodigd en daar horen de nodige hapjes bij. Nacho's met guacamole, zoutchips en wat reepjes wortel. Ik zet me er gezellig bij en neem een nacho.

Net op tijd realiseer ik me dat chips uit den boze is, waardoor ik vol afschuw de nacho laat vallen en mijn handen was. En dan weet ik het: dit wordt een kwestie van doorzetting en pure kwelling.

True story:

De automaat is helemaal klaar om me twee zakjes voor de prijs van één te schenken, maar ik hou me in.

Zo'n drukke dag waarop ik geen tijd heb om deftig te eten. Meestal zou ik nu voor chips gaan, maar dat mag niet. Ik val bijna flauw van de honger als ik op een nieuwe afspraak in een muziekclub aankom.

Veel tijd heb ik niet, dus bestel ik een croque monsieur waar ik ongeveer een eeuw op moet wachten. Ik haat alles.

Is het echt nog maar dag 7? De lokale chiro zit met een leidingstekort en ik moet me haasten om op tijd te zijn. Enkel tijd voor een snelle hap: chips of chocolade.

In chocolade heb ik geen zin, dus wordt het een appel. Dit gaat de verkeerde kant op.

Mijn zus heeft medelijden met me en haalt gedroogde veenbessen in een gezonde winkel.

Leuk idee hoor, maar het is geen chips.

De voorbije 7 dagen heb ik 4 pizza's gegeten.

Een collega haalt een zakje chips uit de automaat. Er zitten flippo's bij en die wil ik ook!

Maar ik vind het te belachelijk om een zakje te kopen voor het enige niet-eetbare deeltje erin.

Enkele vrienden nodigen me uit om samen te eten. Ze halen kroepoek in huis omdat ze weten dat ik geen chips eet. Ik moet beslissen: is kroepoek chips of niet?

Ik vind van wel, dus daar zit ik dan, te staren naar f*cking kroepoek.

Als oud-leiding worden we op de spaghettiavond van de Chiro goed verzorgd. Zo goed dat we geen enkele seconde zonder bordje cheese puffs vallen.

Mijn lief en ik vieren feest, maar wel zonder het belangrijkste onderdeel van het aperitief.

Ik serveer lookbroodjes als alternatief. Jammer dat de grill te hard staat.

O jawel.

Zondag zeteldag. Ik eet pasta, pistachenootjes, een handvol frutella's en een pizza.

Een video die is geplaatst door Sambal (@sambal_be) op Nov 11, 2014 at 6:37 PST