Internationale Dag tegen Vrouwenbesnijdenis

Meer dan 125 miljoen meisjes en vrouwen weten wat echte pijn is. Ze werden op jonge leeftijd verminkt en van hun waardigheid beroofd door iemand die hun clitoris of soms volledige vulva wegsneed.

Een ver-van-mijn-bed-show is het niet, want ook in België lopen nog steeds 4000 meisjes het risico slachtoffer te worden van deze barbaarse praktijk. Vandaag is het Internationale Dag tegen Vrouwelijke Genitale Verminking (VGV). Tijd om even stil te staan bij een onbegrijpelijke traditie die al lang een stille dood gestorven moest zijn.

Vrouwenbesnijdenis of genitale verminking wordt nog in te veel landen als een traditie gezien. De besnijdenis zou het seksueel genot wegnemen zodat de vrouw niet zou vreemdgaan, de vruchtbaarheid bevorderen of meisjes inwijden in het vrouw worden.

Daarbij wordt de clitoris weggesneden of soms de volledige vulva, die daarna wordt dichtgenaaid op de meest amateuristische wijze. Allemaal even gruwelijk, want van hygiëne, laat staan deftig materiaal, is vaak geen sprake.

Een kapot scheermesje, bot mes of zelfs geslepen steen kunnen allemaal dienst doen om de 'operatie' uit te voeren. Maar al te vaak weet men zelfs niet waar te snijden.

De benen van de meisjes worden vastgehouden, het enige wat ze kunnen doen is schreeuwen en hopen dat alles snel voorbij is. Al is de lijdensweg daarna nog lang niet gedaan. Wanneer de volledige vulva weggesneden wordt, worden de benen van het mensen tegen elkaar vastgebonden zodat alles 'mooi' kan helen. Indien de meisjes dit overleven, en dat mag je zeer letterlijk nemen, hebben ze nog hun hele leven last tijdens het plassen en menstrueren. Om nog maar te zwijgen over hun huwelijksnacht.

Bij vrouwenbesnijdenis denkt men vaak aan Afrika, maar vergis je niet, het probleem gaat veel verder dan één continent. Ook in Azië en het Midden-Oosten komt genitale verminking nog steeds voor. In deze delen wordt de besnijdenis vooral gelinkt aan de islam.

Hoewel de martelpraktijk in veel landen reeds bij wet verboden is, gaat men gewoon verder. In achterkeukentjes, op een steen of de operatietafel van een sjoemelaar.

Zelf werd ze op vijfjarige leeftijd besneden, en Waris Dirie wil koste wat kost voorkomen dat iemand anders hetzelfde lot moet ondergaan. Het model werd zowat het gezicht tegen vrouwenbesnijdenis. De film over haar leven 'Desert Flower' is de parel aan haar kroon.

Zoek je meer informatie? Dan is dit item uit Terzake een goede start:

Wat denk jij? Genoeg materiaal gezien om deze wreedheden eindelijk tot halt te roepen?