Ik at chocolade tot ik wou sterven

Hiep hiep hoera! Gisteren was het"Chocolate Covered Anything"-day! Mijn collega's hadden het briljante idee om dit te vieren door al mijn maaltijden met chocolade aan te vullen.

Klinkt leuk toch? FOUT! Welkom in mijn walgelijke snapchat story! (de video staat onderaan de pagina).

Beginnen bij het begin: ik lust geen chocolade. Op 6 december kan je mij er misschien mee betrappen maar daar stopt het dan ook.

Het feit dat ik die zoete rommel over een saté met frietjes moest gieten deed dan ook pijn. Die hele rotzooi opeten deed nog veel meer pijn.

Daar zat ik dan in de cafetaria van de VRT. Het enige overblijfsel van mijn chocoladen marteling was dit vuile bord. Waarom hield niemand mij tegen? Was er dan echt niemand die mijn pijn wou stoppen?

Blijkbaar is het leuk om mij te zien lijden want mijn collega's gingen zelf nog een dessert halen voor mij:

Tijdens mijn vieruurtje (chips met chocoladesaus) vroeg ik mij meermaals af hoe het ooit zo ver is kunnen komen.

Een andere terugkerende gedachte was om de uitvinder van de chocolade op zijn bek te slaan. Dankzij Wikipedia kwam ik te weten dat die uitvinders (de Azteken) blijkbaar al even uitgestorven zijn. De tegenslagen stapelden zich op die middag.

Raad eens wat het avondeten was? Nog meer fucking chocolade natuurlijk! Een chocoladebrood met een chocoladefiguur, hagelslag en chocoladesaus: diabetes op een boterham.

Na een hele dag snoepen moet je natuurlijk je tanden poetsenMAAR ZELFS DAT MOEST MET DIE VERSCHRIKKELIJKE ROTCHOCOLADE!