Zo voorspelbaar zijn filmposters

Wie twee filmposters naast elkaar legt en 'zoek de zeven verschillen' wil spelen, kan het nog serieus moeilijk krijgen. Bestaat er maar één persoon in Hollywood die filmposters kan maken of is men gewoon lui geworden?

Onweerlegbaar bewijs:

Complementaire kleuren, in Hollywoodtaal gewoon blauw en oranje, zouden sneller de aandacht trekken. Daar spelen de ontwerpers maar al te graag op in. En zo krijg je dus een videotheek die helemaal oranje-blauw gekleurd is.

Actiefilm? Dan zijn de regels dat je poster er grijs moet uitzien. En vlammen, er moeten vlammen op de poster staan. Ook al wordt er in de hele film zelfs geen sigaret opgestoken.

Uiteraard moet je de troeven van je film, de hoofdrolspelers dus, uitspelen. Maar hoeft dat nu echt élke keer met zwevende hoofden te zijn?

Nog een all time favourite voor filmposters is de bijna-kus bij een romantisch drama. Vooral bij de stroperige boeken van Nicholas Sparks is deze techniek populair. Hoog tijd voor iets nieuw.

Ja, er moet toch iets op de affiche van je horrorfilm staan? Waarom dan geen oog? Verder is er geen enkele andere verklaring voor. Tenzij voor The Eye. Dan is een oog verplichte kost.

Code voor een film die seksueel getint is: een paar open benen. Hoogstwaarschijnlijk omdat borsten niet mogen in het preutse Amerika.

Aaaah, romantische komedies. De verhaallijnen lijken niet enkel op elkaar, ook de posters tonen weinig verschil. Never change a winning team?

Draai je een indie film? Laat het goudgeel dan maar vloeien. Wat er voor de rest opstaat, is eigenlijk niet zo belangrijk.

De ergste variant: gigantische pasfoto's met wat tekst erover om eventuele foutjes te maskeren. Het moet niet moeilijk zijn... en mooi blijkbaar ook niet.

Alsof we niet weten hoe Leonardo DiCaprio eruitziet. Maar goed, de hoofdrolspelers moeten een mysterieus aura om zich heen hebben. Bij voorkeur hebben ze ook een wapen in de hand. Waarom? Daarom.

In Tinseltown lijken modevoorschriften niet te veranderen. Laat de leading actress een rood jurkje aantrekken en die Oscar is binnen handbereik.

Of een roze jurkje... voor een Oscarnominatie.

Bij deze filmposters dachten de ontwerpers gewoon dezelfde template te gebruiken. Niemand die het zal merken, toch?

Last but not least: Eddie Murphy. Blijkbaar heeft die in zijn contract opgenomen dat hij op elke affiche één wenkbrauw moet optrekken.